Naast portretten ga ik in mijn werk uit van de natuur, markante bomen in Leiden, dieren en landschappen.
Stilte momenten in de natuur, waarbij ik zoals bij het impressionisme de nadruk leg op de kleur van het moment.
Maar zijn het wel stilte momenten?
Als je iets verder kijkt kun je allerlei figuren of dieren in de schilderijen herkennen.
Net zoals vroeger turend naar de wolken kan iedereen er andere dingen in zien.
De wolken kunnen met elkaar in dialoog zijn, de bomen kunnen een schuilplaats zijn.
De dieren kunnen je aanstaren, gaat het nog wel goed met de natuur?
Mijn opleidingen:
2e graagds leraar- opleiding VLVU Amsterdam.
1,5 jaar
grafisch ontwerpen Academie Den Haag.
1e graads leraar- opleiding HKU
Utrecht.